Ik legde net de laatste hand aan het oppotten en spalken van
een gehandicapte sanseveria toen er plots vanuit de badkamer een zacht
gespetter klonk. Verbaasd keken mijn kat en ik elkaar aan. Aldaar
trof ik twee vaalbruine keuteltjes aan, wijdbeens dobberend tussen mijn
eveneens drijvende haarverzorgingsproducten.
Foute boel, besloten de kat en ik. Ik ging direct op zoek
naar mijn telefoon, want naast zachtjes wenend de stabiele zijligging aannemen
is bij huishoudelijk falen ook het inschakelen van specialistische hulp
cruciaal. Goddank was het zondagavond rond de klok van Studio Sport.
Loodgieters te over…hmm?!
Nu ben ik gelukkig gezegend met frappant gevoel voor dramatiek
die hier ingezet niet onderdeed voor het symptomatisch breekpunt in ‘Help,
mijn man is John Williams’ en had ik nog voor de aftrap van de derde helft
een loodgieter in mijn badkamertje, waar intussen onder luid gejoel het
golfslag-kwartiertje was begonnen. Beeldspraak natuurlijk, want eigenlijk was
het gewoon een kolkende plas met de poep van 1hoog.
Dat het niet zou neerkomen op vijf minuten ritmisch ploppen in
de pot, werd duidelijk na het binnenrijden van de Turbo Flusher, in deathmetal
uitvoering.
Ik liet de boel de boel en trok mijzelf en de kat even terug.
Een uur later stond de loodgieter voor mijn neus, bedekt onder een laag
kruipruimte waarvan ik het bestaan niet wist. Hij slingerde een wit apparaat voor
mijn ogen: een tandenborstellader. Maar niet de mijne. Ik kon mij ook niet
heugen dat ik er ooit een in de wc had opgeborgen. In zijn andere hand droop
een pyjamabroek met paaseitjes-print. Nog voordat ik ‘huh?’ kon zeggen klonk er
een angstaanjagend gegil, gevolgd door een bons. In mijn tuin naast de
schutting en een duidelijk geschrokken sanseveria lag mijn buurvrouw.
Lijkbleek, angstig in zichzelf mompelend in slechts een nachthemd met
paaseitjes-print.
Trillend beschreef ze hoe er zojuist een monster uit haar
toilet omhoogschoot en moordlustig en allesverslindend van wastafel tot
wasmand om zich heen greep. Ze kon nog net voorkomen dat hij haar been te
pakken kreeg en haar het riool in zou sleuren.
Het monster?: De iets te ver doorgeduwde draaiveer van de
loodgieter, die via een verkeerd aangelegde leiding enthousiast de huisraad van
de buurvrouw binnen harkte. Haar totale verwarring bij het zien van haar halve
badkamerinrichting in mijn huis was de druppel. Ik lig de aankomende week onder
de tafel dus die sanseveria kan voorlopig even de pot op.
No comments:
Post a Comment